برای دانشجویان ورودی 93 برنامه ریزی اجتماعی
در این مجال قصد آن دارم تا به معرفی گرایش برنامه ریزی اجتماعی از رشته علوم اجتماعی بپردازم. برای دانشجوی عزیزی که تازه وارد محیط دانشگاهی شده، و دانسته و یا از سر شانس این شاخه دانشگاهی را انتخاب کرده، پرداختن به مباحث نظری و اصطلاحات آکادامیک لطفی ندارد. بنابراین بیشترین تلاش من در این مختصر ارایه یک ایده درباره رشته ای است که قرار است، چهار سال عمر خود را صرف آن کنید.
برای چنین امری استدلال خاص خود را نیز دارم. جامعه شناسی و تمام رشته های اجتماعی آنچنان که برخی می اندیشند، یک قاب بسته نیست که دانشجو در آن محبوس بوده و همانند برخی علوم دقیقه فرمول هایی را آموزش دیده و از آن استفاده کند. رشته ای که شما به وادی آن قدم گذاشته اید، توسط خود شما ساخته می شود، در حقیقت از دیالکتیک ( بخوانید تعامل) شما و چارچوبی که پیشینیان این رشته ایجاد کرده اند، فراگرد «برنامه ریزی اجتماعی» شکل می گیرد. البته این سخن برای آن دسته از دانشجویان معنی دارد که فعال هستند. دیگران منفعل تنها چهار سال را در مباحثی می گذارند که عمیقا همانند مدرسه است. فراگردی دانش آموزی که تنها در آن مباحثی را حفظ کرده، آزموده شده و در نهایت امر مدرکی کسب می کند که ارزشش به همان ورقش است.