گونه شناسی نیاز
در متون برنامه ریزی اجتماعی، رفاه اجتماعی، سیاست گذاری اجتماعی و اخیرا حتی اوقات فراغت به موضوع تعریف نیاز ها توجه اساسی می شود. این اهمیت به تعریف نیاز ها از اینجا ناشی می شود که تمامی مباحث اجتماعی که با خدمات (کالاهای) عمومی در ارتباط هستند، باید ابتدا بدانند نیاز چیست؟ در پاسخ به این سوال تعاریف و دسته بندی های فراوانی وجود دارد، اما یکی از مهمترین آنها این نیاز ها را به چهار دسته نیاز های احساس شده، نیاز های بیان شده، نیاز های هنجاری(یا دستوری) و نیاز های مقایسه ای (یا نسبی) تقسیم می کند.
از عناوینی که برای این دسته بندی ارایه گردیده می توان به محتوای این تقسیم بندی پی برد. نیاز های احساس شده نیازهایی هستند که فرد نسبت به آنها واقف بوده ولی به دلایل متفاوتی امکان بیان آن را ندارد. این دلایل می تواند از عدم استطاعت، عدم آگاهی به حقوق، ترس و غیره نشات بگیرد. نیاز های بیان شده آن دسته از نیاز ها هستند که فرد به آنها واقف است و آن را اظهار می کند و در پی پاسخ دادن به آن نیاز است. نیاز های هنجاری یا دستوری آن دسته از نیازها است که فرد از آنها اطلاعی ندارد و اگر هم دارد برایش اهمیتی ندارد، این دسته از نیاز ها معمولا توسط متخصصین تعیین و بیان می گردد. برای مثال می توان به نیاز انسان به مصرف 2500 تا 3000 کالری در روز اشاره کرد که افراد معمولا نسبت به آن کم توجه هستند. حتی می توان به نیاز های ملموس تری مثل نیاز انسان به کلسیوم اشاره کرد که متخصصان را به راهکار هایی مثل دادن یارانه به شیر مجبور می سازد (نکته مهم در این است که کارشناسان پول شیر را مستقیم به افراد نمی دهند چرا که امکان دارد خرج مصارفی غیر شیر شود). نیاز های مقایسه ای نیز آن دسته از نیاز ها است که افراد در ارتباط با سایر افراد یا جوامع به آنها پی می برد و یا حتی به صورت کاذب ایجاد می شوند.