اباذری، پاشایی و جامعه شناسی فیسبوکی
شاید عنوان این یادداشت زیاد مربوط به آنچه که می خوام بگم نباشه اما بی ربط هم نیست! مسئله از یک برنامه آغاز شد به اسم پدیده شناسی یک مرگ و هنوز خاتمه نیافته، اما ادامه این بازی نه درباره سبک پاشایی و نه حتی در تبیین تجمع چندین هزار نفری بلکه حول آنچه اباذری گفت جریان دارد...
از دیشب تا هم اکنون که در حال نگارش این یادداشت
هستم بیش از 13 پست درباره آنچه در سالن ابن خلدون رخ داد را مشاهده و مطالعه کردم
که تعداد کامنت های برخی از آنها به بیش از 80 می رسید...
دو سه روز پس از
تدفین پاشایی سوال جلایی پور بر سر چرایی این تجمع گسترده بود اما امروز سوال من
بر سر چرایی اهمیت نطق دکتر اباذری است...
برای همین فایل صوتی سخنرانی ایشان را با دقت گوش دادم، تا جایی که شد نظرات دوستان را خواندم و واکنش ها را رصد کردم. بطور کلی طرفداران دکتر اباذری با محوریت مفهوم «سیاست زدایی» و «این همان شدن با متجاوز» به دفاع از وی پرداختن و منتقدین وی نیز بخاطر ابله خواندن مردم و «خوشحالم توهین میکنم»، مبتذل دانستن موسیقی پاشایی و ... از وی انتقاد می کنند.