نگاهی به برنامه ششم توسعه
اول؛ هرنوع شرح تحلیلی از برنامه های توسعه ای نیازمند پرداختن به محتوا و بستر اجتماعی- اقتصادی منتهی به آن است. هرچند محتوای برنامه ها با پشتوانه نظری اجماع شده در بدنه حاکمیت نگاشته میشود، اما نظریه در چنین اسنادی بر پایه رخدادهای خرد و کلان درون یک نظام مطرح میشود. تحلیل محتوای هر نوع سند دولتی بدون توجه به بستری که منتهی بر نگارش آن شده تلاشی ناقص قلمداد میشود. حال در اسناد بالادستی ای چون برنامه توسعه این قضیه جدی تر نیز میشود. برنامه های توسعه ابتدا بر پایه ارزش های ایدئولوژیک و سپس در سپهر تکنوکراتیک تدوین میگردند.
بنابراین تحلیل یک برنامه بدون توجه به شرایط حاکم بر فضای حاکمیت و نیز جامعه کاری فایده مند نیست. برهمین اساس در این تحلیل اولا سابقه 70 ساله برنامه ریزی در کشور و سپس چشم انداز بیست ساله مورد توجه خواهد بود. همچنین شرایط اجتماعی و اقتصادی ایران در پیش و پس حضور دولت یازدهم و نیز اندیشه های نظری حاکم بر کابینه دولت به عنوان مولفه های کلیدی موثر بر تدوین برنامه ششم به صورت مبسوط توضیح داده خواهد شد و در تحلیل برنامه ششم از آن استفاده خواهد شد.
